ذائقه ی ما را عوض کرده اند...
بعد از جلسه هیأت با چند تا از بچه های خادم نشسته بودیم و به قول معروف گعده ای گرفته بودیم!
بحث از نشریه پیش اومد و مطالبی که توی نشریه ی قبلی در مورد سبک زندگی اومده بود. یکی از بچه ها که گویا دل پری از زندگی داشت، رو به من کرد و با یه حالتی گفت:
از وقتی مطلب سبک زندگی هیأتی رو خوندم چند روزیه که ذهنم خیلی مشغوله! نگاه به زندگیم که می کنم، می بینم هیچ کدوم از کارهام درست حسابی نیست...
«اصلاح سبک زندگی هیأتی»
بلند بگو لبیک یا خامنه ای...
بعد از یه عالمه کار و مشکلات بی شمار، بالاخره مجلس شب آخر هیأت هم تموم شد! خدا روشکر مجلس آبرومندی بود...
اما نمیدونم چی شده بود که آخر مجلس پدر یکی از بچه های خادم شاکی شده بود. داشت به مسئول هیأت یه چیزایی میگفت:
« پسر ما که دیگه پدر و مادر خودش رو هم نمیشناسه... اصلا چند روزه که وقتی ما همه خوابیم میرسه خونه!
نه درسش به موقع هست، نه خورد و خوراکش، نه خوابش...»
این مطالب رو از پدر و مادر چند تا از بچه های خادم توی هیأتهای دیگه هم شنیده بودم!
