حالا که تیره روزم و قلبم مکدر است
شبهای من ز اشک غم تو منور است
تا بوده روزیم در این خانه بوده است
تا هست دیده من از این روضه ها تر است
پیراهنم ز کودکی ام تا زمان مرگ
از عطر سرخ سینه زنی ها معطر است
وقت طواف هم ز غمت اشک ریختم
آخر طواف و دیده تر باصفاتر است
حتی کنار جسم کفن پوشم ای حسین
گریه برای تو ز همه کار خوشتر است
جانم بگیر گریه و سوز مرا مگیر
این اشک شور هدیه شیرین مادر است
هر کس مرا شناخت به نام شما شناخت
نوکر به عرش هم برود باز نوکر است
شاعر: حسین خدایار
